"Ο Παραλυτικός και οι άλλοι"
ΠΕΡΙΛΗΨΕΙΣ
Επίσκοπος Νεκτάριος
Ο διάλογος του Ιησού με τον παράλυτο έχει αρκετές αναγνώσεις και ερμηνευτικές προσεγγίσεις.
1. Το ερώτημα του Χριστού δείχνει τον σεβασμό του στην ελευθερία του ανθρώπου. Ζητά τη συγκατάθεση του ανθρώπου κι έτσι προχωρεί στη θεραπεία.
2. Το ερώτημα εκ πρώτης όψεως φαίνεται περιττό. Όμως φέρνει στην επιφάνεια την αμαρτία του παραλυτικού. Η απάντηση του «Άνθρωπον ουκ έχω» δείχνει την διαπροσωπική δυσκολία του. Έχει και αυτός τη δική του ευθύνη, για την απομάκρυνση των άλλων.
3. Ένας εγωκεντρικός άνθρωπος που νομίζει πώς είναι το κέντρο του κόσμου και δεν βλέπει τις ανάγκες των άλλων, είναι καταδικασμένος να μένει μόνος κι έρημος.
4. Στο παράπονο του παράλυτου ο Χριστός απαντάει σύμφωνα με τον υμνογράφο: «Δια σέ άνθρωπος γέγονα». «Οι άνθρωποι έχουμε όρια, δεν αντέχουμε τις ατέλειες των άλλων. Η αγάπη του Θεού δεν έχει όρια.
5. Ο Χριστός ως γνήσιος ιατρός, θεραπεύει ολόκληρο τον άνθρωπο ψυχή τε και σώματι.
Κωνσταντίνος Μπελέζος
Το ανάγνωσμα της Δ΄ Κυριακής από του Πάσχα περιέχει την αφήγηση του Ιωάννου για τη θεραπεία του Παραλυτικού από τον Ιησού. Ένας άνθρωπος παράλυτος για 38 ολόκληρα χρόνια έχει ‘’ξεμείνει’’ στην Κολυμβήθρα της Βηθεσδά, ιαματικό λουτρώνα δίπλα στο κεντρικό υδραγωγείο των Ιεροσολύμων. Κατά δήλωση του ιδίου, δεν υπήρχε κάποιος να τον βοηθήσει να βαπτιστεί, κάθε φορά που ενεργοποιείτο η πηγή άπαξ του έτους.
Εύλογα είναι τα ερωτήματα που προκύπτουν από το ανάγνωσμα: Γιατί παρέλυσε και γιατί παρέμεινε παράλυτος τόσα χρόνια; Πώς και δεν βρισκόταν κάποιος να τον βοηθήσει; Μήπως ο ίδιος δεν ζητούσε βοήθεια; Μήπως, με τον τρόπο του, απέτρεπε τους άλλους να σταθούν δίπλα του; Οι απαντήσεις μοιάζουν ανοικτές.
Πιο κρίσιμα ωστόσο είναι τα ερωτήματα προς τη μεριά του αναγνώστη: Σε τι ακριβώς έγκειται η παραλυσία του Παραλυτικού; Τι τον καθιστά ουσιαστικά παράλυτο; Ποιος είναι τελικά παράλυτος: ο Παραλυτικός ή οι άλλοι; Κι εμείς πού είμαστε;
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ ΟΜΙΛΗΤΩΝ
Ο Επίσκοπος Αργολίδος Νεκτάριος Αντωνόπουλος, γεννήθηκε το 1952 στο Μαρούσι. Είναι πτυχιούχος της Ανωτέρας Ιερατικής Σχολής Αθηνών και της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Μετά τη στρατιωτική του θητεία εκάρη μοναχός και χειροτονήθηκε διάκονος στην Κέρκυρα το 1976 από τον μακαριστό Μητροπολίτη Κερκύρας και Παξών Πολύκαρπο. Το 1977 εγκαταβίωσε στην Ιερά Μονή Μεταμορφώσεως Σωτήρος Σαγματά. Το 1983 χειροτονήθηκε πρεσβύτερος από τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Θηβών και Λεβαδείας και νυν Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμο. Διακόνησε στην Ιερά Μητρόπολη Θηβών και Λεβαδείας ως Ιεροκήρυκας και υπεύθυνος του τομέα νεότητος.
Το 1991 μετά την παραίτηση για λόγους ασθενείας του μακαριστού καθηγουμένου Αρχιμανδρίτη Νικοδήμου Μπανταλούκα εξελέγη ηγούμενος της Ιερός Μονής Σαγματά. Μητροπολίτης Αργολίδος εξελέγη στις 18 Οκτωβρίου 2013 από την Ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδος. Η εις Επίσκοπον χειροτονία του έλαβε χώρα στις 20 Οκτωβρίου στον Ιερό Ναό Αγίου Διονυσίου του Αρεοπαγίτου από τον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών Ιερώνυμο. Η ενθρόνιση του έγινε στις 24 Νοεμβρίου 2013, στον Μητροπολιτικό Ναό Αγίου Γεωργίου Ναυπλίου.
Έχει συγγράψει πλήθος βιβλίων ποιμαντικού περιεχομένου (ως Αρχιμανδρίτης της Ι.Μ. Σαγματά και μετέπειτα ως Μητροπολίτης Αργολίδος), όπως "Αρχιεπίσκοπος Λουκάς, Πορφύρα Εκδόσεις", "Συνοδοιπορία με τον Άγιο Λουκά, Πορφύρα Εκδόσεις","Ο Θεός είναι ....άπαιχτος, Εκδόσεις Επιστροφή" και πολλά άλλα.
Ο Κωνσταντίνος Ι. Μπελέζος είναι Καθηγητής στο Τμήμα Θεολογίας του ΕΚΠΑ. Αφού ολοκλήρωσε τις σπουδές του στη Θεολογική Σχολή Αθηνών, συνέχισε τις μεταπτυχιακές του σπουδές στη Γερμανία και τη Γαλλία. Το 1997 ανηγορεύθη Διδάκτωρ του Τμήματος Θεολογίας ΕΚΠΑ, με τη μελέτη: Η Ερμηνεία του Οικουμενίου του Σχολαστικού στην Αποκάλυψη του Ιωάννου (Ιστορική και μεθοδολογική προσέγγιση).
Ασχολείται με ζητήματα Εισαγωγής στην Καινή Διαθήκη και Ερμηνείας της Βίβλου, Ερμηνευτικής Μεθοδολογίας και Πατερικής Ερμηνευτικής, Θεολογίας του Φύλου και Οικοθεολογίας, καθώς πρόσληψης της Αγίας Γραφής στη νεότερη και τη σύγχρονη φιλοσοφική και λογοτεχνική Γραμματεία. Μέρος της έρευνάς του αφιερώνεται στην Ιστορία της Θεολογικής Σχολής Αθηνών και του ελληνόφωνου θρησκευτικού Τύπου από το 1826 μέχρι σήμερα.
Αυτοτελείς μελέτες του: -Χρυσόστομος καὶ σύγχρονη βιβλικὴ ἔρευνα (Ἡ χρονολογικὴ ταξινόμηση τῶν ἐπιστολῶν τοῦ Ἀπ. Παύλου) (1998· 20053, 20083, 20144). -Ἡ Ἑρμηνεία τοῦ Οἰκουμενίου τοῦ Σχολαστικοῦ στὴν Ἀποκάλυψη τοῦ Ἰωάννου (Ἱστορικὴ καὶ μεθοδολογικὴ προσέγγιση) (1999). -Ἡ Σημειολογία τοῦ Γάμου στὴν Ἀποκάλυψη τοῦ Ἰωάννου (Πρόσωπα καὶ συμβολισμοί) (2007). -Οἱ Διδάκτορες τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν κατὰ τὰ ἔτη 1911-2006 (2007). -Χριστὸς καὶ Γυναίκα στὴν Ἀποκάλυψη τοῦ Ἰωάννη (Ἡ βιβλικὴ μεταφορὰ τοῦ γάμου καὶ οἱ μεταμορφώσεις της) (2014). -Καθηγητές της Θεολογικής Σχολής Αθηνών στη διακονία της Ερμηνείας και της Ερμηνευτικής της Καινής Διαθήκης (τα τελευταία 180 έτη) (2020). - Ιστορία των νεοελληνικών μεταφράσεων της Καινής Διαθήκης (16ος αι. έως αρχές 20ού αι.)- Η πρόταση του Καθ. Ιωάννη Ν. Καρμίρη (2020). Συμμετέχει, μεταξύ άλλων, με σύνταξη κηρυγμάτων στο συλλογικό τόμο του «Άρτου Ζωής»: Κυριακοδρόμιο. Γραπτά κηρύγματα βιβλικών θεολόγων στα ευαγγελικά αναγνώσματα (2011).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου